Ga naar inhoud

Bemmel - Bredelaar

De Bredelaar is een oude woongrond tussen Elst en Bemmel. Losse vondsten doen vermoeden dat hier al mensen woonden in de midden-bronstijd (1500-1000 BCE). Vanaf de ijzertijd t/m late middeleeuwen lag er een nederzetting die zich uitstrekte over een strook van 100 bij 450 meter op een stroomrug, een oude dichtgeslibde oost-west georiënteerde rivierarm. Opgraving in het kader van de aanleg van Park Lingezegen, ten oosten van huidige boerderij De Bredelaar, bevestigde de aanwezigheid van een nederzetting in de Romeinse tijd. Vermoedelijk stond in de buurt ook een boerderij die deels in steen was opgetrokken.


Op de topografische kaart van ± 1900 is goed te zien hoe de Romeinse locaties Elst, Aam, Bredelaar, Vergert en Heuvel op één lijn liggen (Bron: Topotijdreis.nl)


Aardewerkvondsten van de locatie Pocketpark, Bredelaar (Bron: Verniers ea 2018, 49)

Veel kan er niet worden gezegd over de nederzetting, want de opgraving is pas het eerste archeologische onderzoek ter plekke en dan ook nog zeker niet vlakdekkend. De vondst van Romeins bouwmateriaal in waterput doet echter vermoeden dat er in de nederzetting ook steenbouw is toegepast. Het materiaal kan ook van een andere locatie afkomstig zijn – er werd wel vaker met stenen gesleept voor hergebruik, maar dan gaat het vooral om tufsteen en dakpannen. In de put lagen echter ook onderdelen van een vloerverwarming, zoals holle muurstenen. Het is onwaarschijnlijk dat die van een andere plek komen.

Het ligt daarom voor de hand om te veronderstellen dat in de loop van de Romeinse tijd de belangrijkste inwoner van de nederzetting zijn huis deels in steen liet herbouwen. Dat ging in eerste instantie om elementaire voorzieningen zoals fundamenten, een kelder, een lage muur om wanden van vakwerk te dragen, vloerverwarming en een dak van dakpannen. Onderzoek naar botresten toont aan dat runderen, schapen/geiten, varkens en paarden op het menu stonden. Daarnaast werden ook runderen gehouden voor melk, kalveren en/of trekkracht en deed men aan het fokken van paarden. Ook edelhert, wild zwijn en bever vonden hier hun laatste rustplaats.


 

Bronnen en verwijzingen

Literatuur

  • Verniers, L., E. Blom & L. van der Feijst (red.), 2018. Park Lingezegen – De Linten. Archeologisch onderzoek tijdens de inrichting van Park Lingezegen. ADC-rapport 4683, Amersfoort.