Ga naar inhoud

Hellevoetsluis

Archeologen vonden in Nieuwenhoorn in 1983 en 1984 vier opeenvolgende boerderijen. De oudste boerderij had een omvang van 30 bij 5 meter en lag opvallend genoeg op het veen. Voor de daaropvolgende boerderijen werd het terrein steeds opgehoogd met voornamelijk mest, waardoor een soort woonterp ontstond. Dankzij dendrochronologisch onderzoek (jaarringdatering) kon de bouw van de opeenvolgende boerderijen exact worden gedateerd: ze zijn respectievelijk gebouwd in 57, 63, 84 en 107. De wanden bestonden uit vlechtwerk dat met mest werd afgesmeerd.

Elke boerderij had één of twee haardplaatsen. Aan de omvangrijke stalgedeelten is te zien dat veeteelt een grote rol speelde, al werd ook akkerbouw bedreven. Er zijn resten van gerst, tuinboon, lijnzaad, tarwe en haver gevonden. Alleen tarwe kon hier niet verbouwd worden. Ook andere vondsten wijzen op akkerbouw, namelijk een essenhouten hark en een houten pik, een hulpmiddel bij het afsnijden van gewassen.

Opgraving van de Romeinse boerderij in 1983. Bron: BOORnieuws 10.

Voorbeeld van typische zoutcontainers uit de Romeinse tijd, gevonden in Valkenburg. Bron: Erfgoedhuis Zuid-Holland.

In 1989 werd voorafgaand aan de aanleg van het recreatiepark Ravense Hout onderzoek gedaan naar archeologische resten op een al bekende vondstlocatie. De archeologen vonden hier geen sporen van boerderijen, maar wel veel aardewerkscherven. De scherven bleek vooral afkomstig uit de midden-Romeinse tijd, van 70 tot ca. 260. Wat vooral opviel, was de grote hoeveelheid gedraaid (en dus geïmporteerd) aardewerk, waar onder zogeheten Belgische waar. Ook waren er opvallend veel scherven met graffiti, wat doorgaans gelinkt kan worden aan het Romeinse leger. Soldaten hadden de neiging om hun persoonlijke servies te merken, meestal door hun naam erin te krassen. Dat dit soort aardewerk terecht komt op het platteland, kan twee dingen betekenen: of er lag een (tijdelijke) versterking van het leger, of het zijn de sporen van een naar zijn geboortegrond teruggekeerde veteraan. Daarnaast zijn ook scherven van zogeheten zoutcontainers gevonden: een handgevormde emmers van aardewerk voor het indampen en vervoer van (zee)zout.

Bronnen en verwijzingen

Websites

Literatuur

  • Carmiggelt, A. ‘Archeologie in Hellevoetsluis.’, in: BOORnieuws 10 (2008), Rotterdam. Download.
  • Klaveren, H. van. Archeologisch onderzoek in het Ravensehout te Nieuwenhoorn, gemeente Hellevoetsluis. BOORrapporten 7, Rotterdam 1989