Dodenmuziek
Voor de aanwezigheid van de percussie-instrumenten zijn verschillende interpretaties gegeven. Het zou voor de hand liggen dat de instrumenten door de overledene zelf zijn gebruikt, maar de bewaarde schellenramen uit Nijmegen zijn behoorlijk zwaar en zouden voor een kind lastig hanteerbaar zijn geweest. Bovendien vertellen Romeinse schrijvers ons dat het vooral dames uit een lagere sociale klasse waren die dit soort instrumenten bespeelden. Een andere uitleg is dat de instrumenten een belangrijk rol hebben gespeeld bij de Romeinse huwelijksceremonie, iets wat deze te vroeg gestorven jonge vrouwen nooit zouden meemaken. Door de instrumenten mee te geven in hun graf werd dit gemis wellicht gecompenseerd. Een derde optie zou kunnen zijn dat de instrumenten waren gebruikt tijdens de begrafenisprocessie en dat ze daarna in de kist zijn gelegd. De klank van de bronzen schelletjes zou de boze geesten hebben weggejaagd en de overledene hebben beschermd op weg naar de onderwereld.
Dankzij de bronzen schijfjes en overige bijgaven in het graf weten we al met al best veel over de eigenaresse van de Brunssumse askist: ze was een jonge vrouw, overleden in het midden van de derde eeuw n. Chr. en van een hoge sociale klasse. Nu alleen die villa nog vinden!